بزرگداشت ياد انبياء و بندگان صالح خدا

اشاره

معتقدان به محبوبيت بزرگداشت ياد انبياء استدلال مي كنند كه بيشتر مناسك حج بزرگداشت ياد انبياء و اولياء(ع) است. چنانكه به نمونه هايي از آن اشاره مي كنيم:

مقام ابراهيم

خداوند متعال مي فرمايد:

وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهيمَ مُصَلًّي؛ [1] .

نمازگاه خود را از مقام ابراهيم برگيريد.

در صحيح بخاري روايتي است كه فشرده آن چنين است: ابراهيم و اسماعيل هنگامي كه خانه كعبه را بنا مي كردند، اسماعيل سنگ مي آورد و ابراهيم بنا مي كرد تا آنكه ديوار بلندي يافت و اسماعيل اين سنگ را [2] . آورد [3] .

ابراهيم(ع) بر روي آن ايستاد و به ادامه بنا پرداخت و اسماعيل نيز سنگها را به دست او مي داد [4] .

در روايت بعد از آن آمده است:

ديواربلندي يافت و ابراهيم از جابجايي سنگهاناتوان گرديد، بدين خاطر، بر روي سنگ مقام ايستاد و اسماعيل سنگها را به دست او مي داد.

خداوند سبحان - چنانكه روشن است - مردمان را فرمان داده تا از قدمگاه ابراهيم در بيت اللَّه الحرام تبرك جويند و از آن نمازگاه برگيرند تا ياد ابراهيم(ع) زنده و جاويد گردد، و هيچ اثري از شركِ به خدا هم در آن نيست.

صفا و مروه

خداوند سبحان مي فرمايد:

إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَه مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما؛ [5] .

به راستي كه صفا و مروه از شعائر الهي است. پس كسي كه حج بگذارد يا عمره، هيچ باكي بر او نيست كه آنها را طواف نمايد.

بخاري در اين باره روايتي دارد كه فشرده آن چنين است:

هنگامي كه ابراهيم(ع) هاجر را با پسرش اسماعيل در مكه رها كرد و آب آشاميدني آنها تمام شد و او و فرزندش دچار تشنگي شدند و اسماعيل از شدت تشنگي به خود